bir şey olacağı yok ama insan bekliyor…bekliyor işte

Teomanın şarkısı beni bir an çok eski günlere döndürdü.Yeni dinlediğiniz bir şarkı  çok eski bir hatıraya getirip bırakabiliyor kalbinizi. O anları yaşarken defalarca dinlemişsiniz gibi sanki. Bu şarkıda içimdeki hüznü ezdi geçti, içimi aydınlattı. Yeni dinlemedim oysa, bu defa daha farklı dinledim sanırım.

.................
yağmur yağdı bütün gece
damlalar penceremde
bir şey olacağı yok ama
insan bekliyor…bekliyor işte.


hep seni hatırlatır
her cama çarptığında
sırılsıklamdık yağmurda
galata’da rıhtımda
......................

Üstüme yapışan bu hüzün dalgasından sıkıldım artık. Ben böyle değildim ki, neşeli halim sarardı soldu. Ben bile bu halimden sıkıldım. Ne sıkıcı biri oldum, dram insanı gibi.

Hayat güzel diyebilmeliyim yeniden,

Güneşe dönmeliyim yüzümü yeniden,

İçimde uçuşan kelebeklerimi özledim artık,

Ağlamak ile ağlamamak arasında kararsız gözler benim değil,
Her gün baktığım aynada yeniden bugün çok güzelim diyebilmeliyim,
Ne kadar yaşlandım demek istemiyorum artık,

Ben eski beni özledim....