Cumayı yazmak isterken cuma bitti:)

Bugün insanları kırmamak için kendimi ne kadar kırdığımı fark ettiğim günlerden biriydi.İş hayatına başlayınca uyum sağlama adına kendimi hep kontrol ettim.Burada dur,söylediklerini kulağın duysun dedim kendi kendime.Ezdirmedim tabi kendimi.Hep idare eden taraf oldum yine de.Kimsenin beni idare ettiğini sanmıyorum,istisnalar dışında.Eskiden bu bana daha çok rahatsızlık veriyordu.Artık eskisi gibi değil.Ben buyum ve değişmem biliyorum.

Cumaya göre yoğun bir işi günü geçirdim.Bu yoğunluğun içinde de bu tarz düşüncelere daldım.

Sonra sustum.Bu sıralarda çok susuyorum ben.Kafamı çok düşünce ile de doldurmak istemiyorum.Cumadan başlayan tatilimde bayram ziyaretleri,okunacak kitaplar,görülecek filmler listesi dışında kafama başka şeyler sokmak istemiyorum.

Ana odaklanmaya çalışıyorum.Zor biliyorum.Geçmişi de,geleceği de fazla düşünmek istemiyorum.İşte tam bu düşüncelerimle ilgili bir kitap okuyorum.Çok sevdiğim bir arkadaşım tavsiye etti.Aykut Oğut "Evrenden Torpilim Var"

Diğer Secret tarzı kitaplara göre daha bir uygulama şansı yüksek öğretilerle dolu.Kitabın başlarındayım fakat beğendiğimi söyleyebilirim.Tüm bu yazanları okumak bir kenara uygulamak önemli olan.En basiti GÜZEL DÜŞÜN,GÜZEL ŞEYLER SENİ BULSUN düşüncesi çokta hafife alınacak bir cümle değil.Birileri için iyi dileklerde bulunmakta öyle.Ya da dua etmek.Bunlar insanın enerjisini gerçekten çok etkiliyor.Güne güzel başlamak,güzellikleri getiriyor.Basit aslında.Bazen de zor dediğinizi duyuyorum.Çünkü sadece bizim düşüncemizle olmuyor.Çevremizdekilerin de güzel düşünmeleri gerekiyor.

Kitap 15.baskısında,benim elimdeki de 15.baskıya ait.

Yine de yazmayacaktım ama uzaklardaki bir kuş bana hatırlatma yaptı.Elimde vanilya aromalı kahvem öylece ekrana bakıyordum.(Son haftalardaki yeni favorilerimden biri vanilya arolamı süt tozu ile yapılmış kahve).Yazmak ve yazmamak arasında gidiyordum.Neyse güzel kuş,sana selamlar olsun bu sessiz kelebekten;)