Dün akşam yemek sonrası televizyon karşısına geçtim sevdiğim yabancı dizilerden birini seğretmeye başladım.Yok biraz haberlere bakayım ben en iyisi dedim.Kanallardan birine geçtim.Son günlerde yaşanan karışıklıklar malum.Şehit aileleri de bu duruma tepkilerini sürdürüyor.Oğullarınının,yakınlarının yanlarına Şehit mezarlığına gitmişler.Ağlıyorlar,tepkilerini anlatmaya çalışıyorlar.İçlerinin hala nasıl yandığı belli.Dayanamadım hıçkırarak ağlamaya başladım kendimi toplayamadım.İçim sızladı,kendimi aciz hissettim.Evet ben kendimi çok aciz hissediyorum.Elimden gelen bir şey olsa,yok işte,çıldıracak gibi oldum.Büyüt,askere gönder,yeri geldiğinde sen saçının teli incinmesin diye kendini hırpala,sonra haince öldürülsün.Ya da sev,evlen gitsin askere,sen bekle sevdiceğini.Kendisi geleceğine bir gün kara haber gelsin.Yok,yok bunlar adil değil.Adil olmayan çok şey var.Ama bu hiç adil değil.Allah sabır versin,hem de çok sabır versin.Özellikle son günlerde daha fazlasına ihtiyacımız var.
Kendimi bildim bileli bu sorunlar,değişmedi,bitmedi.Ne zaman bitecek?Ben bu şekilde kalbime taş saplanmış gibi acı duyuyırsam aileler nasıl dayanıyor,yakınları nasıl dayanıyor?
Sorunların bu şekilde çözümlenmeyeceğini biliyorum.O zaman çözüm nerede?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder