Ben tam 3 aylık oldum çarşamba günü

Annemi görünce artık öyle seviniyorum ki,ellerimle kollarımla bunu ifade ediyorum.Eğer beni bir başkası kucaklamışsa ve annem gel oğlum derse elleririmle kollarımla anneme doğru eğiliyorum.

Özellikle annem ve babam bana seslenmişse onlara dönüp bakıyorum.

Agu dışında da sesler çıkarıyorum.

Karşımdaki kişi gülsün konuşsun benimle ben de konuşayım,güleyim istiyorum.

Sabahları çok seviyorum.O yüzden çok neşeliyim.

Tırtıl oyuncağım yeni favorim,ilk zamanlarda pek yüz vermiyordum ama artık çok seviyorum.

Demir

Anneliğimin 3.ayını doldurdum.

Günden güne daha iyi anlıyorum anneliği ve böylelikle oğlumu.

Ne menem bir şeymiş diyorum,çünkü herkesten çok düşünüp endişelendiğim biri var.Aman üşüdü mü,aman rahat mı,aman gazı olur mu...vs.

Hayatın yeni halini seviyorum.

Çünkü bir bakıyorum odaya,anne,baba ve çocuk.

Bu hiç olmadığımız haliyle +1 eklenen hayat neşemizle içimiz kıpır kıpır.

Her gün yeni bir gelişme görüyoruz ve heyecanlanıyoruz.

Hayat başımı döndürmediği kadar döndürüyor artık.

İçime koklayarak huzura eriyorum.

Demiyorum ki hemen büyüsün,bu zamanların tadını çıkarayım istiyorum.

Çünkü bu annelik zor olsa da her gün yeni heyecanlara gebe.

Sana gülümseyen küçük bir surat hayatının merkezini gelip oturuyor.

Kelebek Yıldız