Sonbaharı uğurla Yıldız

Ne çok uzak kalıyorum senden.Çok özlüyorum seni ama neden uzak kalıyorum bu kadar ben de bilmiyorum.

Ben yine aynıyım.Süper bir sonbahar geçirdim,tadına vardım kendimce.Kuruyan yapraklar,ılık havalar,uzun yürüyüşler.Evet takvime bakınca da anladım kış gelmiş.

Daha çok müzik dinleyip,daha çok kitap okuyorum.Yani daha çok kendim oluyorum.Tüm bunlara nasıl fırsat buluyorsun diyenlere de cevabım;ee ne yapayım bunları da yapmazsam.Anneyim diye emekli olmadım.Tamam ilk 1 yıl bir çok şeyden emekli olmuş gibiydim.O uykusuz gecelerle sanki yarı uykulu bir rüyadaydım.Ama uyandım.

Yine kendimi arayışlarım evet iyi bir şeyler yapabilirim umutlarım bir de inatlaşmalarım var.İnatlaşıyorum yenemezsin diyorum umutsuzluğuma.

İş aramanın verdiği iç ezikliğini yaşıyorum.İş arama sayfalarında ruhum darlanıyor.Enteresan aslında bugünlerimi de çok ararım.Çalışan kadınının dramını da iyi bilirim,bir de anneliği de eklersem kim bilir neler neler yaşarım.

Demirin uyku düzensizlikleri devam ediyor.Mesela saat akşamın 7si uyuyor şimdi.Saçma bir saatte saçma bir şekilde dışarı çıktık ve dönüşte uyudu.Çünkü evde tüm gün uyumadı.Gece kaçta uyur şimdi.Başka bebeler gibi de gece uykusuna dönmez mesela şu anki uykusu.Döner diye düşünmek bir mucizeyi beklemek gibi.

Herkesi kırıp geçiren grip bizim de kapımızı çaldı.İlk önce Demir hastalandı arkasından ben.Günlerce evde oturmak bizi çok sıktı.Hastalık da çok fenaydı.Şükür,geçti.

Zaman geçiyor işte.Kaygılanmam gerekse de kaygılanmayacağım.35e kadar o hayallere devam.