Dün gece saat dokuz sularında uykudan gözlerimi açamıyor,oturduğum yerde uyukluyordum resmen.Tek gözümü açmaya çalışırken diğeri ısrarla kapanıyordu.Gece uyandım ki açmaya çalıştığım gözüm ağrıyor.O ağrı tüm gün şiddetle devam etti,baş ağrısına dönüştü.Sanki beni yere mıhladı.3 minosetle ancak geçti.
Şimdi şu koltukta uyuklayan ben değilim gibi uykuya yanaşmıyor,uykuyu bile hatırlamıyorum.Uyumasam uyumam.
İşte ağrı gitmişken beynimi rahatlatıp,kötü şeyleri atmaya çalışıyorum.
Aslında herkes gibi benim de güzel şeyler olmasına ihtiyacım var.Hem de çok.
Ben hep böyle umutla doluyorum bazı anlarda,umutlar ve hayallerle neden olmasın diyorum.
Ben hep birden düşecek gibi olup çıkıyorum.
Ben hep beklemek istemiyorum...
4 yorum:
öncelikle geçmiş olsun canım.bekleyen derviş muradına ermiş derler ama yok ben de hep beklemeyi sevmiyorum.dilerim herşey gönlünce olur.Minoset benim de favorim...
çok bekletmeden istediklerin olsun canım.
beklemeyi bende sevmem :S
ben de beklemeyi pek sevmiyorum. sabırsız biri de değilimdir üstelik. ama bazen fazla depresif ve tahammülsüz oluyorum. böyle zamanlarımda da anlayış gösterilmesine ihtiyaç duyuyorum. ama insanlar sen iyiyken iyiler, kötüysen de kötü ne yazık ki :(((
Smilena çok teşekkürler iyi dileklerin için;)
Baharcım en güzel bekleyiş seninki şimdi;)
Sibelcim o anlayış bir olsa canım benim bir olsa ahh...
Yorum Gönder