20 Eylül 2011 Salı

















Demir odasında oynarken ben de yanı başında onu izliyordum.Birden Yaz 'ın takvimine baktım.Ve Eylül ayının Yaz cümlesi neymiş hadi bu cümle benim olsun dedim.

Ve şöyle diyordu;
Eğer sıkıntı olmasaydı huzur da olmazdı,kış olmasaydı yaz da olmazdı.
St.John Chrysostam

Durdum düşündüm elbette.Boş değil bir anlamı vardı,bir şeyler anlatıyordu bana.Sonra aklıma Nietzche geldi.Nietzcheye göre insanlar değerli şeylere mutluluk dolu bir sürecin sonunda kavuşmuyorlar.Hatta bu sebeple dostlarına bile kötü temennilerde bulunurmuş ki acıların sonunda güzel bir mutluluğa ulaşmalarını umut edermiş.
Kendimi düşündüm.Bazen mutlulukları nokta gibi görüp diğer sıkıntıları düz çizgilere benzettiğimi.
.-.-.-.-.-.-.-.-.- gibi gibi
Ama sonra çeliştim işte birden aslında hep olumluyu çağırmak gerekti.
Bize öğretilen de buydu işte
O en can alıcı sözlerden buradan çıkmaz mıydı?
Her acının sonunda aydınlık bir pencere vardır gibi.
Çelişiyordu işte bu hep olumluyu çekme hali ile.
O yüzden bize öğretilenler,tüm özlü sözler ile kafamdan kovdum hepsini..

5 yorum:

Sibelbek dedi ki...

bence de... acıyı, kötüyü çağırmamak lazım...

Deniz dedi ki...

Evet canım, doğru bir sonuca varmışsın...
Bu lafı neden de koymuşum diye düşünürken, şöyle bir sonuca vardım, aslında ying yang gibi, zıttı bir kelimenin anlamını daha belirginleştiriyor belki.
Ama huzur her zaman... huzur her zaman bizimle

Damlo dedi ki...

çizgiler ufalsın, noktalar büyüsün! emrediyorum hüstın =D

annesiningülü dedi ki...

Yıllar önce bana ağlamak ağlamayı getirir dedi,bir aile büyüğüm. Yaşadıkça anlıyorum. Yıllar önce bana ağlamak ağlamayı getirir dedi,bir aile büyüğüm. Yaşadıkça anlıyorum.

ayak izleri-sevgi dedi ki...

aslında bu konu biraz çelişkili. bir grup "güzel düşün güzel olsun" derken başka bir grup "umut etme mutlu ol" diyor.. ben de anlık yaşamaya karar verdim.. içimden geldiği gibi..