Evet evet bundan bir kaç ay önce diyordunuz bunlar en rahat zamanların bir emeklemeye başlasın diye.Emeklemeye başlayan Demir bir başladı pir başladı.Zaten emeklediği ilk gün bir yere tutunup ayağa kalkan Demir sürekli ayakta,bir yerlere tutunmuş halde.Bazen koordinasyonu sağlayamayan vücut bazen popo üstü yerde.Ayaklarına kaydırmaz çorap giydiriyorum ki kaymasın.Sıcak olduğunda da bazen çıkarıyorum.Yoksa bazen kayıyor.En komiği de yanında yöresinde biri varsa ellerini bırakıp bıdı bıdıı bıddı bıııddı bir şeyler anlatması.Ellerini niye bırakıyorsun tatlım diyorum.Tabi cevap yok:)
Salonda hayat fena halde zor.Karıştırılacak tonla şey var.Gözü alışsın diye çerçeveler,dvdler hale ortada.Dergiler hala kendi köşesinde kitaplığın önü hala açık.Demir de hep bu mekanlarda.Merakını gidersin diyorum.Bazılarını eline alıyor bakıyor.Hadi dergileri karıştırsın diyorum.Bir süre sonra dergiler ıslanmış,yemeye çalışıyor.Aslında aylardır bir türlü çıkmayan dişlerini kaşıyor.Bir anda tv modülünde dvdyi çekiyor.Olmadı dekoderi çekiyor.Bunlar oyuncak değil derken,o çoktan çekivermiş.
Mutfakta bir bakıyorum sandalyelere tutunmuş.Bir bakıyorum mama sandalyesine asılmış.Dur durak yok,bunlar saniyede oluyor.Tek gözüm onda tek gözüm mutfak tezgahında bir şeyler yaparken şaşı olacağım.
Evet çocuk büyütmek kolay değil.Bunlar yaşanacak şeyler.Maşallahı var oğlumun,sağlıklı ve çok hareketli bir bebek.
Hayatı tanıyacak,keşfedecek ve merak içinde.Neler oluyor dünyada diye,merak içinde minik oğlum.Çekmeceleri bile açıyor.Hayır kelimesini çok kullanıp anlamsızlaştırmak istemiyorum.Anlatmaya çalışıyorum.8,5 aylık bebek anlamaz gözüyle bakmıyorum.Sakin kalıp,anlatmaya çalışıyorum.Kendine zarar vermesin diye kolluyorum.Ama bazen de kendine zara vermeden düşsün de düşmeyi de anlasın diyorum.Çünkü hep kol kanat gersem düşmeyi bilmeyecek.Zaten hayat böyle değil.Her türlü öğrenmesi gerek.
Şimdi bir de emekleme sonrası yürüme faslı var.O daha da zor diyeceksiniz değil mi ilk zamanları için:)
9 yorum:
of of offff
çok zor zamanlara gelmemişsin sen henüz yürüme faslı önemli değil emekleme faslı ise hiç önemli değil.
tamamen koşturmaya ve konuşmaya başlasın yandın sennnnnnnnn
:)
ilk yürüme zamanları bel ağrılı olur, sürekli onu yürütmeye çalışırsın (daha doğrusu o ister), yürümeye başladı mı otomatik zayıflarsın peşinde koşturmaktan :P ama konuşmaya başladı mı var yaaaa! keyifin bini bin para! :)))
macera daha yeni başlıyor farkındasın dimi :))
ayyy ben blog alemini çok sevdim. Bana çok uzak konuları bile birebir yaşama, öğrenme fırsatım oluyor. Bir çocuğun emekleme hikayesi ne de hoşmuş...
mimledim seni canım hoşgeldin mimi olsun sana bana bir uğrar mısın? :))
ben artik hic kulak asmiyorum 'bunlar en rahat zamani' diyenlere, 'he oyledir' diyip geciyorum. 'Bir yurumeye baslasin gozunu bir saniye ayiramayacaksin uzerinden' diye de en buyuk argumanlarini soyluyorlar. Iyi de ben zaten oglan dogdugundan beri hic yalniz birakmadim ki, yanindan ayrilmadim ki! Dahasi yok. Ben sahsen dort gozle bekliyorum yurumeye baslasin, el ele tutusup gezelim diye :) Cunku simdi belim agriyor iki buklum olup onu yurutucem diye. Velhasil, korkmuyorum, sen de korkma ;)
önce zor ama iyi yürümeye başladıktan sonra işin kolaylaşacak, DVD'leri yerlerde bırakmayın canım, üzerine basarlarsa çok kayıyor :(
her anları çok güzel bence, tabiiki zorlukları olacak, sıfırdan bir insan yetiştiriyoruz sonuçta, birde her sabah saat kurmuş gibi ben işe gitmeden 5 dakika önce uyanıp, gülümseyerek öyle muzurca yüzüme bakarken, işe gitmemek için mükemmel bir sebep olurken, ben işe gitmek zorunda kalamasam olmaz mı ?
DEMİR'i sevdim..ömürlü olsun..artık büyümesini de izleriz yazılarınla..:))
Yorum Gönder