Bu akşam üzeri birden aklıma muhteşem manzaralı kütüphane geldi.Ve onunla ilgili anılar.Çoğu zaman sakinliğe ihtiyacım olunca kaçardım.Raflar arasında dolaşırdım bazen ne aradığımı unutarak.Ya da sadece ders çalışmak için yayılırdım bir masaya.
Kütüphanenin arka bahçesinde merdivenlerin orada en sevdiğim dostlarımla sohbete dalardık.Her an kertenkeleler çıkabilir korkusuyla merdivenlerde oturur müthiş manzaraya bakardık.
Bazen manzaraya dalar hayaller kurardım tek başıma.
İşte o yılların başında bu zürafayı almıştım.Zürafanın ve diğer arkadaşlarının da anısı var.
Bir kutuya koyup sakladım yıllardır.Sanki yıllar sonra alacağı yeri biliyordum.
Onca zamanın eskitemediği hayaller ve anılar.
2 yorum:
Cok sirinmis bu :)
bizim de çocukla tanışmadan önce aynı zamanda McDonalds'dan aldığımız oyuncaklarımız vardı. ben ona pigleti verdim, o bana pooh'yu verdi ankara'ya giderken. şimdi saklıyoruz :) öyle işte. ne zaman, nerede yan yana gelecekler bakalım.
Yorum Gönder