Kader seni güldürmüyorsa espriyi anlamadın demektir

Normal şartlar altında(N.Ş.A'da) benim üzgün olmam gerekirdi.Ama değilim,espriyi anladım gerçekten ve gülüyorum.Henüz kahkaha atmadım.Ama yakındır,kahkahalarla güleceğim..

Dün yüreğim kekim gibi kabarmıştı...Beklenen haber gelecekti..

Sabah erkenden uyandım.Kalktım salona geçtim,televizyon karşısında uyukladım.En sonunda yatağıma geri döndüm.Uyku kardeşim neredesin dedim,uyku geldi.Rüyalara daldım,evin içinde dolanıyordum.Ama kendi evim değil.Bir anda piyano grdüm.Benim piynommuş üstelik(Piyanomolmasını isterdim her zaman,süper yetenekli olup harika parçalar çalacağımdan değil ama belki bir kaç şey çalardım.)Piyanm acaba çalışıyor mu derken tuşlara bastım harika sesler geldi,ne güzel dedim kendi kendime güzel şarkılar çalarım...Sonra şarkı devam etti.Ama gerçek hayatta,telefonum çalıyormuş meğer.Uyandım arayan Damlakızmış,beynimde sesleri kodluyorum insanlarla,aa diyorum şu,yok değil,aa diyorumm tanıyorum ama yok sesi çıkaramıyorum.Damlacon saati fark etmedim,dedi üzüldü.Halbuki ben işten çıktığımdan beri ilk defa uyumuştum.Çok uyuyunca başı ağrıyanlardanım.Aslında iyi ki uyandırdı,önemli bir sebebi vardı.(Bir dahaki konuşmamızda nedenini anlatacağım Damlocan)

Günlerdir bir kuşun yolunu beklemekteyim.Bekledim,bekledim.Bu akşam nihayete erdim.Gelme zamanını uçma zamanını beklemiş.Aynı Damlo gibi o da bugün benim mutluluğuma çalışmış.

Yüzüğüme bayıldım.Bak görebilsen keşke parmaklarımda..Rengi en sevdiğim renkler..Canım benim..

Şimdi ben bu kız gibi bulutlardayım.Aslında başkası olsa aldığı bu haberden yıkılırdı.Çok ağlardı.Ama biliyorum yolun sonu aydınlık.Gökyüzüm masmavi,pamuk bulutlarım var..