Herkesin düşüncesi farklıdır tabi.
Ama dün çok yakın bir arkadaşımla telefonda konuşurken çok da her ağladığında kucağına alma canım sen de deyiverdi.Çocuklar bebeklik döneminde şımarırlar deyince ben öyle düşünmüyorum dedim.İhtiyacı var ve bunu anlatmasının tek yolu ağlaması.Üstelik kucağına alınca nasıl şımaracak bir bebek.Hahh işte dediğimi yaptılar diye mi düşünecek?Yoksa ben değerliyim ve şu an anne ya da babamın kucağındayım diye mi rahatlayacak.Ben rahatladığı ve buna ihtiyacı olduğu düşüncesindeyim.
Okuduğum son kitapta ağlamanın bebeklerin üzerindeki gerilimi aldığını belirtmekte.Hakikaten Demir bazen ağlayarak uyanıyor.Çünkü gün içerisinde ağlatmamaya özen gösteriyorum.Ağlayarak uyanıp kucağıma alıyorum sakinleşiyor ve derin uykuya dalıyor.Gün içerisinde gerilimleri artıyor olabilir gerçekten.
Peki siz ne düşünüyorsunuz deneyimli anneler ya da düşüncelerine her zaman değer verdiğim anneler?
İlla anne olmak gerekmiyor tabi gözlem,deneyim,araştırma ne varsa düşüncelerinizi almak istiyorum.
Blogların kapalı olduğu bugünlerde sesimi kimler duyar bilemiyorum.
7 yorum:
şımarmaz!!!! Şu an senin onu koşulsuz sevdiğine inanma dönemi... Kaldı ki şu dönem şımarmaya da ihtiyacı var, öp kokla
bol bol öpüp kokluyorum Denizciğim,kuş gibi omzumda sürekli:)
Ben bir anne degilim (henuz) ama size katiliyorum, icgudusel olarak yaptiginizin dogru oldugunu dusunuyorum, cunku bebekler o kadar savunmasiz ve hassas ki yaninda oldugunuzu hissettirmenizin ruhsal gelisiminde faydasi olacagini dusunuyorum.
Ne guzel okuyarak da ogreniyorsunuz, bence herkesin soyledigine kulak asmayin.. Sevgiler..
Ipek
acai_bery hoş geldin:)
tamamen içimden geldiği gibi davranıyorum.Elbette okuduklarımın da katkısı var.Ama ben bebeğimi anlamaya öncelik veriyorum.
Teşekkürler..
içgüdüler çok önemli
her çocuk ve annesi arasında inanılmaz 1 iletişim olduğuna inanıyorum
ben ecişimi her istediğinde kucakladım
her ağladığında dünyayı unutup onunla ilgilendim
ama istediğinden fazlasınıda vermemeye çalıştım (ilk 3 aydan bahsediyorum)
çünkü fazlasını verdiğinde sana bağımlılaşıyor örneğin sadece kucağında uyuyabiliyor ne bilim biberon almıyor :) eceye biberonu kırk yılda1 doktora giderken veriyordum en başta sonunda reddetmeye başladı halbuki 1 öğününü biberonla verseydim herhalde alırdı
ama emzik hiç almadı kuzucuk...
ilk 3 ay geçtikden sonra daha çok 5. ayda benimle iletişime geçmeye istemediğini istediğini çok güzel belirtmeye başladı
mesela yere koyduğumda bazen durmuyor o zaman onu alıyorum ve anakucağını deniyorum durmazsa koltuk köşesi oradada durmazsa kucak...
ama çoğunlukla 1inde duruyor bende bırakıyorum
tabi bırakıp kaçmıyorum odadan çıkmıyorum karşısına geçip konuşuyorum ceee felan yapıyorum ki alışsın oraya sonra eline oyuncağını verip işime gücüme bakmaya çalışıyorum ki oda çoğunlukla olmuyor ilgiyi kesin istiyor ama en azından kucakda taşımıyorum ve yüzünün keyfini çıkartıyorum :)
kısaca istediğinden çok verince şımarıyorlar (şımarma denmez bence buna tatlı geliyor istemeye devam ediyor diyelim)
o isteği analiz etmek tamamen içgüdü
benim gibi yepyeni bir anneye merhaba:)
Efe de 5 aylik olmak uzere, Demirle ayni donem bebekleri...
Ayni sorunlar, ayni dusunceler var bende de:) asla simarmazzz, sevgiden baska da birseye ihtiyaclari yok bence:)
sevgiler...
burcualver.blogspot.com
yıldız biliyosun bebeğim yok, sadece psikiyatr bir arkadaşım var :) çocuk aileyi kullanır der hep. valla kaç yaşında başlıyor bilmiyorum, ama yakında başlar :)) mesela yiğenim 4 yaşında, genelde bütün ağlamaları yalan, sadece ağlayınca oluyor diye ağlıyor ve istediğini alıyor.
Yorum Gönder