26 Temmuz 2016 Salı

Yazmak,ruhuma tutunmak

  
Merhaba deyip devam edemediğim günler oldu.Yazmak isteyip yazamadığım,kelimeler içimde elbet birikti.Ama yol almasının Zaman'ı vardı.Geçen hafta mis gibi bu sularda yüzüyorduk(Akbük-Muğla)
Şimdi bu hafta başka sularda yüzüyoruz hepimiz.
Her şey geçiyor bunu biliyorum.Bir de dibe inişin yukarı çıkışı var.Herkes ve herşey için geçerli bu.Kendim de çok yakın Zamanda denedim biliyorum.Çok diplere gittim.Bu diplerde yukarı çıkarken ben eski ben değildim.Verdiğim tepkiler anormalleşti.Daha sinirli bir ben vardı.O sinirli olma halini kendimde normal gördüm.Bu kadar şey yaşadın böyle tepki vermen normal dedim.Aşırı tepkiliydim ama benden çıkmalıydı o sinir.Kalsa bir yerden hastalık olarak çıkma ihtimali yüksekti.O yüzden içinde tutma.Kırıp geçirmeden akıt içindeki zehri.Aksın gitsin.
Akmadan o zehir yol alınmıyor.
Yukarı çıkış zorlu çok zorlu ..
En acı onlar ve en sancılı dualar o dipte var.Ve o edilen dualar çok kıymetli.O anlarda dua et bol bol.Zehri akıtırken kırıp geçireceksen birilerini hatırla; o mekandan ayrılmalısın hemen.Sonradan pişman olacağın şeyleri söyleyebilirsin.Git elini yüzünü yıka,suyla haşır neşir ol.Suya anlat derdini,aksın gitsin ..Ama zehri kırıp geçmeden akıtıyorsan devam et..
Zor işte bazen dozu kaçıyor..
Bir şey var biliyorum hepsi ama hepsi geçiyor..
Ne kalıyor biliyor Musun?
An'ların güzelliği ..

Hiç yorum yok: