Bugünü 12si sandığım için 27.ayımız bugün sanıyordum.Dün itibari ile 27 aylık oldu Demir.
Son 1haftayı hastalıklara geçirdik.Doktor hafif bronşit dedi ve antibiyotik verdi.Demir ilaç içmekten nefret etti.Öyle ki içirirken bana yardım edin beni kurtarın demeye başladı.Söylediği kelimelerle hepimizi şaşırtıyor her gün.Geçen gün anneme sana yardım etmemi ister misin anneanne deyince annem kalakalmış.
Babamın onun için çizmiş olduğu resimlerin hikayelerine bayılıyor.Babam her resmi için ona bir hikaye anlatıyor ve bir kere anlatması yeterli.Sonra akşam babasına anlatıyor bu resimleri tek tek göstrerek.Sulu boya,pastel,hamurlarla oynamayı o istediğinde yapıyoruz.Bir aydan fazladır Oyuncak Hikayesi çizgi filminin karakterlerine takılmış durumda.Baş karakter Woodyi elinden düşürmüyor ,onunla uyuyor,onunla geziyor,her yere onu götürüyor.Diğer kovboy kızı çok aramamıza rağmen bulamadık.Girdiğimiz oyuncakçılara onun sormasını isteyince ben başaramam anne dedi,neden başaramazsın ki derken en sonunda birine sorabildi ve ben başardım sordum anne diye öyle çok sevindi ki.
Eskiye göre biraz daha çekimser,daha sosyaldi.Şimdi biraz daha mesafeli.Anlaşabieceğini düşündü mü hemen sohbete başlıyor.
Kitapları eskisi gibi sevmiyor ben de ara verdim,biraz ortadan kaldırdım,özlemesi için.
Uykusu geldi mi çekilmez oluyor gerçekten,uykuya da zor geçtiği için huysuzluk yapabiliyor.Kıyafet konusunda takıntılar devam ediyor.Ama ben ona anlattıkçe ve zırlaşmadıkça tamam anne diyor.Ben de mümkünse ne istiyorsa onu giydiriyorum.
Birlikte yürüyüş yapmayı seviyor.Hasta olduğu için bir tek kar yağdığında çıkamadık.Çok yağmur ve sert soğuk olmadığı sürece 15 dakikada olsa bir yürüyüş yapıyoruz ve be gerçekten ikimize de iyi geliyor.Markete birlikte gidiyoruz ve alışverişin bir parçası olmayı ve yardım etmeyi seviyor.Aldıklarımızı kasaya birlikte yerleştiriyoruz.Böyle anlarda büyüdüğünü daha çok anlıyorum.
Korktuğunda,kızdığında,üzüldüğünde uzun uzun konuşuyorum.Öyle ki yüksek seslerden daha bebeklikten beri korkan Demir motor sesinden de korkuyor geçen gün motor geçerken o sadece motor korkmama gerek yok ki dediğini duydum.Korktuğu şeylerin üstüne gitmesini biliyor kendi yöntemlerince motordan korkması ve oyuncak motorlarla oynamayı sevmesi gibi.
Benim uydurduğum hikayeleri hala çok seviyor özellikle uyurken anlattırıyor.
Tuvalet eğitimine henüz başlamadık,kakası gelince söylüyordu ama artık söylemeyi bıraktı.Ben şu an üstüne gitmiyorum ama yavaş yavaş başlamak niyetindeyim.
27 ay nasıl geçti evet anlamadım ama baktığımda artık bir çocuk ve ben o çocuğun evde dolaşmasını,evin içinde dolaşmasını zevkle izliyorum.
4 yorum:
çok tatlı konuşuyor bu yakışıklı bücür. özledim onunla sohbet etmeyi :)
Çok geçmiş olsun canım. Bu havalarda hastalıklar kaçınılmaz malesef. Umaırm çabuk toparlarsınız. Sevgiler :)
ay ay gelişimini yazabilmem ne güzel Yıldız.. bende yazarım sankıştım ama zor şimdilik :)
Demirozkiiiiiiii seni çok seviyorum :)
Yorum Gönder