Özlemler çokça epey zamandır böyle özlem çekmiyordum kimselere şimdi hem sevdiklerime ve eski güzel anlara özlemim.
Bir evin içinde konuşacak sadece küçük bir çocuk olabiliyor bazen.Çat kapı gelen Komşum yok,hadi şimdi kahve içmeye sendeyim diyen kuzenim de yok.Kapıyı çalan eğer akşam değilse eşimin dışında kargo olabiliyor ya da yanlışlıkla çalınan zil.
Melankolik anları bıraktım şimdi ancak biri yanıma gelip gittiğinde kötü oluyorum.O Zaman çok çok kötü hissediyorum.Yalnızlık daha bir çöküyor omuzlarıma.
Neyse işte ne diyordum geçiyor Zaman sanki her zaman hep buradaymış gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder